الگوی پروانه (Butterfly pattern) یکی از الگوهای هارمونیک معروف و پرکاربرد در بازارهای مالی است که از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این الگو برای پیش‌بینی تغییرات قیمتی با دقت بالا شناخته شده و توسط معامله‌گران و تحلیل‌گران به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. نخستین بار الگوی پروانه توسط برایس گیلمور (Bryce Gilmore) معرفی شد و از آن زمان به دلیل قدرت پیش‌بینی و دقت آن، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.

این الگو، قابل شناسایی در هر دو نوع بازار صعودی و نزولی می‌باشد که این ویژگی باعث می‌شود تا به عنوان یک ابزار چندمنظوره و قدرتمند در استراتژی‌های مختلف معاملاتی به کار رود. توانایی تطبیق الگوی پروانه با شرایط مختلف بازار، یکی از مزایای بزرگ آن است که معامله‌گران قبل از اقدامات خود می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

در مقاله مورد بررسی، جوانب گوناگون الگوی هارمونیک پروانه به‌طور دقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد. با بهره‌گیری از اطلاعات و تحلیلات عمیق مقاله، معامله‌گران و تحلیل‌گران قادرند تا رویکردهای بهتر و دقیق‌تری را در استفاده از الگوی پروانه در بازارهای مالی به کار گیرند.

( در مقاله ترید لاک پشتی ما به طور کامل استراتژی ترید لاک پشتی را توضیح داده ایم )

الگوی پروانه

الگوی پروانه یکی از الگوهای مهم و پرکاربرد در دسته‌بندی الگوهای هارمونیک در بازارهای مالی است. این الگو به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که زمان پایان یک حرکت و شروع یک اصلاح در قیمت را شناسایی کنند. این الگو با داشتن شکلی شبیه به پروانه و پنج نقطه اصلی، یعنی X، A، B، C و D، مشخص می‌شود. هر یک از این نقاط نماینده‌ی یک سطح قیمتی خاص هستند و ترکیب این نقاط به معامله‌گران کمک می‌کند تا زمان مناسب برای انجام معاملات خرید یا فروش را تعیین کنند. در این الگو، نقطه D به عنوان نقطه حیاتی محسوب می‌شود زیرا معامله‌گران در این نقطه تصمیم به ورود یا خروج از بازار می‌گیرند.

الگوی پروانه به معامله‌گران در شناسایی فشردگی قیمتی در مراحل پایانی حرکتی گسترده کمک می‌کند و در تعیین زمان پایان یک روند و تغییر جهت آن اهمیت بالایی دارد. این الگو از چهار مرحله تشکیل شده است و در روند نزولی شبیه به حرف M انگلیسی است و در روند صعودی شباهت زیادی به حرف W دارد. در زمان شکل‌گیری الگو، ممکن است با الگوهای دیگری مانند الگوهای سقف یا کف دوقلو اشتباه گرفته شود، بنابراین برای تشخیص دقیق الگو، نیاز به دقت و توجه ویژه دارد.

شناخت دقیق الگوی پروانه به درک و تطابق با سطوح مشخصی از نسبت‌های فیبوناچی وابسته است. در الگوهای هارمونیک مانند پروانه، نقش نسبت‌های فیبوناچی بسیار مهم است و برای تایید صحت الگو در نمودار، باید هماهنگی دقیق بین حرکات قیمتی و سطوح خاص فیبوناچی بررسی شود.

مراحل الگوی پروانه عبارتند از:

1. مرحله XA: این مرحله آغازگر الگو است و می‌تواند حرکتی را شامل شود بدون نیاز به پیروی از قواعد خاص.

2. مرحله AB: در این مرحله، نقطه B در نسبت بازگشتی 78.6 درصد از حرکت XA قرار می‌گیرد و اهمیت بسیاری دارد.

3. مرحله BC: این مرحله از سطوح بازگشتی فیبوناچی 88.6 درصد تا 38.2 درصد از موج AB ادامه می‌یابد.

4. مرحله CD: در صورتی که مرحله BC معادل 88.6 درصد از حرکت AB باشد، انتظار می‌رود مرحله CD تا 261.8 درصد از حرکت BC امتداد یابد. اگر BC معادل 38.2 درصد از حرکت AB باشد، CD احتمالاً به میزان 161.8 درصد از حرکت BC می‌رسد.

5. مرحله AD: این مرحله نهایی الگو است و شامل ترکیب موج‌های AB، BC و CD است که باید در سطح 161.8 درصد یا 127 درصد از حرکت XA قرار بگیرد.

انواع الگوی پروانه

الگوی پروانه صعودی

الگوی پروانه صعودی یکی از الگوهای معتبر و مهم در تحلیل فنی بازارهای مالی است که معمولاً به عنوان نشانه‌ای برای پایان یک موج صعودی و شروع یک موج نزولی در نمودار قیمت شناخته می‌شود. این الگو با دقت به نقاط مختلفی از نمودار توجه می‌کند و معامله‌گران را در تعیین زمان مناسب برای ورود یا خروج از بازار کمک می‌کند.

در الگوی پروانه صعودی، حرکت قیمتی از نقطه X به نقطه A به عنوان شروع الگو آغاز می‌شود. سپس حرکت بعدی، یک اصلاح از نقطه A به نقطه B است که دقیقاً معادل ۰.۷۸۶ موج XA می‌باشد. پس از اصلاح، رشد قیمت به اندازه خط BC اتفاق می‌افتد و نقطه C در سطوح اصلاحی ۰.۳۸۲ تا ۰.۸۸۶ موج AB قرار می‌گیرد.

حرکت نهایی الگو در امتداد خط CD است که نقطه D در سطوح اصلاحی ۱.۶۱۸ تا ۲.۶۱۸ موج BC قرار می‌گیرد. همچنین نقطه D در نسبت ۱.۲۷۲ تا ۱.۶۱۸ موج XA شکل می‌گیرد. نقطه D نشان‌دهنده شروع یک رشد قوی در قیمت است و معامله‌گران ممکن است در این نقطه تصمیم به خرید ورودی به بازار بگیرند.

اهداف قیمتی در الگوی پروانه صعودی شامل موارد زیر می‌شوند:

۱- تراز ۶۱.۸٪ خط CD

۲- نقطه C

۳- نقطه A

۴- در صورت شکست مقاومت قیمتی A، انتظار می‌رود که قیمت به تراز ۱.۲۷۲ AD و سپس به تراز ۱.۶۱۸ AD ادامه یابد.

در مورد حد ضرر یا تعیین محدوده‌ای که معامله‌گران برای قرار دادن سفارشات معاملاتی می‌توانند در نظر بگیرند، پیشنهاد می‌شود که حد ضرر الگوی پروانه صعودی کمی پایین‌تر از نقطه D قرار داده شود. این محدوده کمک می‌کند تا در صورتی که قیمت به طور غیرمنتظره تغییر کند، خسارت کمتری به معامله‌گر وارد شود.

الگوی پروانه نزولی

الگوی پروانه نزولی یک الگوی معتبر و حیاتی در تحلیل فنی بازارهای مالی است که به عنوان یک نشانه برای اتمام یک موج نزولی و شروع یک موج صعودی در نمودار قیمت شناخته می‌شود. این الگو از مراحل مختلفی تشکیل شده و با دقت به نقاط مختلف از نمودار توجه می‌کند تا معامله‌گران را در تصمیم‌گیری درباره زمان مناسب برای ورود یا خروج از بازار کمک کند.

در الگوی پروانه نزولی، حرکت قیمتی از نقطه X به نقطه A با یک فروش (کاهش) قیمتی آغاز می‌شود. سپس در ادامه، مشاهده می‌شود که قیمت از A به B افزایش یافته و این صعود دقیقا برابر با ۷۸.۶ درصد از موج XA است. پس از آن، روند قیمتی با کاهش به اندازه خط BC ادامه می‌یابد که نقطه C در بازه اصلاحی ۳۸.۲ درصد تا ۸۸.۶ درصد موج AB واقع شده است.

مرحله پایانی الگو را صعود قیمت در مسیر خط CD تشکیل می‌دهد، جایی که نقطه D در محدوده اصلاحی ۱۶۱.۸ درصد تا ۲۶۱.۸ درصد موج BC قرار دارد و همچنین نقطه D در نسبت ۱۲۷.۲ درصد تا ۱۶۱.۸ درصد موج XA شکل می‌گیرد.

نقطه D به عنوان نقطه شروع برای یک کاهش سریع قیمت تلقی می‌شود. در بازارهایی که امکان معامله در هر دو جهت وجود دارد، استفاده از این نقطه برای برنامه‌ریزی فروش و سپس خرید در قیمت‌های پایین‌تر امکان‌پذیر است. توصیه می‌شود تا حد ضرر برای این الگوی هارمونیک نزولی به گونه‌ای تعیین شود که اندکی بیشتر از نقطه D باشد تا در صورت ورود قیمت به شرایط غیرمنتظره، خسارت کمتری به معامله‌گر وارد شود.

شناسایی الگوی پروانه

شناسایی الگوی هارمونیک پروانه در نمودارهای قیمتی یک فرآیند حیاتی است که معامله‌گران و تحلیل‌گران بازار برای تشخیص آغاز یک الگوی قیمتی حساس به جزئیات هستند. برای شناسایی این الگو، ابتدا به دنبال نقطه شروع الگو، یعنی نقطه X، می‌گردند که باید در نقطه پایانی یک حرکت چشمگیر قیمتی قرار داشته باشد.

حرکت بعدی، یعنی XA، به عنوان دنباله‌ای از حرکت X شکل می‌گیرد که می‌تواند هر نوع حرکت قیمتی را شامل شود. مرحله AB باید دقیقاً ۷۸.۶ درصد از حرکت XA را بازگشت داشته باشد که این نسبت‌های دقیق فیبوناچی کلید تشخیص الگوی پروانه هستند.

در ادامه، حرکت BC باید بین ۳۸.۲ درصد تا ۸۸.۶ درصد از حرکت AB باشد و معمولاً برای تایید ادامه روند الگو ضروری است. حرکت CD که اغلب طولانی‌ترین و پیچیده‌ترین بخش الگو است، باید در محدوده اصلاحی ۱۶۱.۸ درصد تا ۲۶۱.۸ درصد موج BC قرار گیرد.

یک نکته حیاتی در تشخیص این الگو، توجه به نسبت‌های دقیق و همچنین شکل کلی الگو است که باید شباهت زیادی به حروف “M” یا “W” داشته باشد، این وابسته به این است که الگو در یک روند صعودی یا نزولی قرار دارد.

برای رسم این الگو، اندیکاتورهای متعددی وجود دارند، اما باید توجه داشت که این اندیکاتورها دقت بسیار مناسبی در رسم این الگو ندارند و صرفاً برای شناسایی اولیه ممکن است مفید باشند. تحلیل‌گران و معامله‌گران حرفه‌ای باید الگوی رسم شده را بهینه‌سازی کنند و سپس از آن بهره ببرند. این فرآیند نیازمند دقت، تجربه و فهم عمیق از رفتار قیمت‌هاست.

مزایا و محدودیت‌های الگوی پروانه در تحلیل تکنیکال

مزایا:

1. دقت و اندازه‌گیری دقیق نوسانات قیمت: معاملات با الگوی پروانه بر پایه نسبت‌های فیبوناچی انجام می‌شود که باعث می‌شود معامله‌ها دقیق‌تر صورت گیرند و تمام نوسانات قیمت درون الگو اندازه‌گیری شوند.

2. پیش‌بینی دقیق: این الگو امکان پیش‌بینی دقیق‌تری را در تحلیل تکنیکال فراهم می‌کند.

3. قابلیت معامله در هر بازار و تایم‌فریم: این الگو امکان معامله در هر بازار و هر تایم‌فریم را فراهم می‌کند.

4. قابلیت ترکیب با الگوهای دیگر: این الگو را می‌توان با دیگر الگوهای گارتلی ترکیب کرد.

5. زمان صرف‌شده برای شناسایی الگو: زمانی که برای شناسایی الگوی پروانه در چارت صرف می‌شود، به دلیل دقت بالا در شکل‌گیری الگو، قابل‌توجیه است.

6. شناسایی نقطه شروع و جهت‌گیری آینده: این الگو به شما اجازه می‌دهد نقطه شروع و جهت‌گیری آینده قیمت را با شناسایی سطوح احتمالی کامل‌شدن روند آن شناسایی کنید.

معایب:

1. عدم همخوانی پیش‌بینی شاخص با شکل‌گیری الگو: شکل‌گیری الگوی پروانه همواره با جهت‌گیری پیش‌بینی شاخص همخوانی ندارد.

2. عدم ضمانت 100 درصدی در نتیجه: این الگو ضمانتی برای گرفتن نتیجه 100 درصدی ندارد و برای حفظ موفقیت، ریسک به‌خوبی باید مدیریت شود.

3. ساختار پیچیده الگو: ساختار پیچیده الگو ممکن است باعث ناامیدی معامله‌گران شود.

4. عدم وجود ابزارهای مربوط به شناسایی پروانه‌های حالت ایده‌آل: ابزارهایی که بتوانند پروانه‌های حالت ایده‌آل را شناسایی کنند وجود ندارند.

5. نیاز به بررسی دوباره الگوها قبل از ورود به بازار: قبل از ورود به بازار، نیاز به دوباره بررسی دستی الگوها است.

6. کم‌تر رخ دادن الگو نسبت به دیگر الگوهای گارتلی: الگوی پروانه نسبت به دیگر الگوهای گارتلی کم‌تر رخ می‌دهد.

7. تشخیص الگوهای نهفته درونی و بیرونی: تشخیص الگوهای پنهان داخلی و خارجی الگو کاری پیچیده است.

روش‌های معاملاتی با استفاده از الگوی Butterfly Pattern

با درک چارچوب عمومی و الگوی حرکت قیمت پس از شکل‌گیری الگوی پروانه، مرحله بعد این است که به بررسی روش‌های معاملاتی مبتنی بر این الگو پرداخته شود. برای معامله با الگوی صعودی، نقطه ورود به بازار ما بعد از واکنش قیمتی در نقطه D قرار دارد. این ورود به بازار ممکن است در صورتی صورت گیرد که حرکت BC در محدوده 38.2 درصد یا 88.6 درصد از موج AB باشد و حرکت CD قله قیمتی را در سطح 161.8 درصد یا 261.8 درصد موج BC ایجاد کند. برای تعیین حد ضرر در الگوی صعودی، معمولاً سفارشات حد ضرر زیر نقطه D قرار می‌گیرند و در الگوی نزولی، حد ضرر بالاتر از نقطه D قرار می‌گیرد.

رویکردهای معاملاتی:

۱. تنظیم حد ضرر: حد ضرر باید با فاصله مناسب از نقطه D قرار گیرد تا در صورت نوسانات قیمتی، معامله از دست نرود.

۲. تعیین حد سود: یکی از رویکردهای معمول برای تعیین حد سود، تنظیم هدف قیمتی در سطح 161.8 درصد از موج CD است. همچنین، بسته کردن بخشی از معامله در نقاط A، B و C و استفاده از آن‌ها به عنوان موقعیت‌های احتمالی برگشت نیز رایج است.

۳. بررسی نقاط بازگشت احتمالی: بررسی دقیق رفتار قیمت در نقاط A، B و C بسیار مهم است. اگر قیمت از سطح A عبور کند، می‌تواند نشانه‌ای از حرکت به سمت 161.8 درصد از موج CD باشد.

در کل، استفاده از الگوی پروانه به همراه تکنیک‌های معاملاتی مختلف نیازمند دقت و تحلیل دقیق ترکیبی از نقاط و موقعیت‌های مختلف در نمودار است تا معاملات بهینه‌ای انجام شود.

انواع ترکیبات الگوی هارمونیک پروانه

ترکیب الگوی هارمونیک پروانه با سایر اندیکاتورها می‌تواند یک ابزار قدرتمند برای تقویت و بهبود استراتژی‌های معاملاتی در بازارهای مالی باشد. ترکیب این الگو با اندیکاتورهای معمول مانند میانگین‌های متحرک (Moving Averages) به تحلیل‌گران کمک می‌کند تا شرایط کلی بازار و جهت‌گیری آن را بهتر درک کنند. به عنوان مثال، استفاده از یک میانگین متحرک ساده با دوره ۵۰ یا ۲۰۰ روزه می‌تواند به عنوان یک سطح حمایت یا مقاومت عمل کند و می‌تواند در تعیین موقعیت‌های معاملاتی مبتنی بر الگوی پروانه مفید باشد.

استفاده از اسیلاتورهایی مانند شاخص قدرت نسبی (RSI) می‌تواند در شناسایی نقاط ورود و خروج موثر باشد. زمانی که الگوی پروانه در نمودار قیمتی شکل می‌گیرد، می‌توان با استفاده از شاخص قدرت نسبی، به طور قابل توجهی برای تایید الگو اطمینان پیدا کرد.

همچنین، ترکیب این الگو با اندیکاتور حجم معاملات می‌تواند به تایید یا رد سیگنال‌های ارائه شده توسط الگو کمک کند. افزایش حجم در نقطه D الگوی پروانه می‌تواند نشان‌دهنده قدرت و پایداری حرکت آینده باشد. همچنین، تطابق سیگنال‌های حجم با تغییرات قیمت می‌تواند به معامله‌گران اطمینان بیشتری در تصمیم‌گیری‌هایشان بدهد، به‌ویژه زمانی که قیمت به سمت اهداف تعیین‌شده در الگو حرکت می‌کند.

روش استفاده از الگوی هارمونیک پروانه در ترید

الگوی هارمونیک پروانه یک الگوی قوی در تحلیل تکنیکال است، اما استفاده از آن به تنهایی برای معاملات، ممکن است کافی نباشد. ترکیب آن با سایر استراتژی‌ها و ابزارهای تحلیلی می‌تواند کمک بزرگی به افزایش دقت و اطمینان در معاملات کند.

قبل از هر چیز، ابتدا توصیه می‌شود که الگوی هارمونیک پروانه را در یک محیط دمو (محیط مشابه با بازار واقعی اما بدون استفاده از پول واقعی) تست کنید پس از تست در دموتریدینگ، می‌توانید با اطمینان بیشتر وارد بازار واقعی شوید.

استفاده از الگوی هارمونیک پروانه به همراه رسم خط روند، سطوح حمایت و مقاومت می‌تواند به تحلیل‌های شما ارزش افزوده بدهد.

در تحلیل تکنیکال وقتی از الگوی هارمونیک پروانه استفاده می‌کنید، مهم است که یک حد ضرر برای خودتان در نظر بگیرید. این حد ضرر می‌تواند کمک کند تا در صورتی که الگو شکسته شد، سریعاً از معامله خارج شده و ضررها را کاهش دهید. معمولاً حد ضرر زیر نقطه X در هر دو الگوی صعودی و نزولی در نظر گرفته می‌شود.

جهت ورود و ثبت نام در صرافی بینگ ایکس کلیک کنید