آموزش ارز دیجیتال و فارکس

ترید خورجینی (Straddle Trade) در فارکس چیست؟

ترید خورجینی

ترید خورجینی (Straddle Trade) در فارکس چیست؟

ترید خورجینی (Straddle Trade) یک استراتژی معاملاتی است که در بازار فارکس و سایر بازارهای مالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استراتژی، به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا با ورود به بازار در هر دو جهت، یعنی خرید (Buy) و فروش (Sell) به‌طور همزمان، از شرایط بلاتکلیفی و نامعلومی در بازار بهره‌مند شود.

در ترید دو لنگه (Straddle Trade) ، دو دستور شرطی Buy Stop و Sell Stop در نقاط حداکثر و حداقل ناحیه رنج (Range) قرار می‌گیرند. اگر قیمت به سمت بالا حرکت کند، دستور شرطی Buy Stop اجرایی شده و دستور Sell Stop حذف می‌شود، و در صورت حرکت قیمت به سمت پایین، دستور شرطی Sell Stop اجرایی شده و دستور Buy Stop حذف می‌شود. این استراتژی تلاش می‌کند در نقاطی وارد بازار شود که احتمالاً با شکستن نواحی رنج (Breakout)، قیمت به سمت جهت مورد نظر حرکت کند.

ترید خورجینی

برای اجرای موفق ترید دو لنگه یا همان خورجینی، نکات زیر بسیار حیاتی هستند:

1. فاصله بین دستورات شرطی و حداقل و حداکثر قیمت در داخل ناحیه رنج: این فاصله بر اساس تایم فریم معامله و جفت ارز مشخص می‌شود و باید با دقت تعیین شود. در تایم فریم‌های بالاتر، این فاصله ممکن است بیشتر باشد.

2. هدف دستورات شرطی: این دستورات باید در نقاطی قرار بگیرند که احتمالاً با رسیدن به آن‌ها، ناحیه رنج شکسته شده و Breakout رخ داده باشد. این موقعیت‌ها ممکن است فرصت‌های خوبی برای ورود به بازار فراهم کنند.

3. مطالعه و تجربه معاملاتی: استراتژی ترید دو لنگه نیازمند تجربه و آگاهی است. معامله‌گر باید به دقت نقاط ورود به بازار و تریلینگ استاپ (Trailing Stop) را مورد بررسی قرار دهد و از احتیاط لازم بهره‌مند شود.

به طور کلی، ترید خورجینی یک استراتژی پیچیده است که برای موفقیت نیازمند تحلیل دقیق بازار، تجربه معاملاتی و استفاده از ابزارهای مالی مناسب است. این استراتژی می‌تواند به معامله‌گران اجازه دهد تا سود را افزایش داده و در عین حال ریسک معاملات را مدیریت بهتری داشته باشند.

( در مقاله سرمایه ‌گذاران ارزهای دیجیتال ما شمارو با بزرگ ترین سرمایه ‌گذاران و شرکت های سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال آشنا میکنیم)

ترید خورجینی

استراتژی ترید خورجینی

استراتژی خورجینی یا استراتژی ترید دو لنگه در بازار فارکس به معامله‌گران امکان می‌دهد که در هر دو جهت بازار مالی (صعودی و نزولی) معامله کنند و بدین ترتیب برای ورود به بازار تحت هر شرایطی آماده باشند. این استراتژی از رویکرد منطقی و بدون احساسات در تصمیم‌گیری و اجرای معاملات بهره می‌برد.

معامله‌گر در این استراتژی نقاط ورود به بازار و تریلینگ استاپ را تعیین می‌کند و سپس منتظر می‌ماند تا اطلاعات یا خبرهای تاثیرگذار بر روند بازار منتشر شود. در بهترین حالت، تنها یکی از معاملات فعال می‌شود و معامله‌گر به سود قابل توجهی دست می‌یابد. این در حالی است که معاملات دیگر از دسترس خارج می‌شوند، این امر باعث کاهش مشغولیت‌های ناشی از انتخاب جهت قیمت و به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا با منطق و بدون تبعیض از فرصت‌های معاملاتی بهره‌برداری کند.

در این رویکرد، اهمیت بیشتری به ارزیابی بازار، تحلیل دقیق و کاهش تحت فشار قرار گرفتن از طریق انطباق با شرایط متغیر بازار داده می‌شود. از این روش برای کاهش تأثیر احساسات معامله‌گران، حفظ تعادل و منطقی بودن در انتخاب‌ها و افزایش احتمال موفقیت در معاملات استفاده می‌شود.

این استراتژی معاملاتی در بازار فارکس را به چندین مرحله تقسیم می‌کنیم:

مرحله 1: شناسایی رویداد متحرک بازار

در این مرحله، هدف شناسایی خبرها یا رویدادهایی است که ممکن است تأثیر زیادی بر روند قیمت‌ها در بازار فارکس داشته باشند. این می‌تواند شامل اعلامیه‌های اقتصادی، خبرهای مرتبط با رویدادهای مهم و یا تغییرات بزرگ در شرایط اقتصادی باشد که می‌تواند باعث تغییرات چشمگیر در بازار شود.

مرحله 2: انتخاب جفت ارز

در این مرحله، معامله‌گران جفت ارزی را انتخاب می‌کنند که معتقدند اخبار و رویدادهای مختلف ممکن است بر روند قیمت آن تأثیرگذار باشد. این انتخاب باید بر اساس شناخته شدن جفت ارزی با بازدهی و تغییرات قیمتی قابل توجه صورت بگیرد.

مرحله 3: راه‌اندازی معاملات خورجینی

این مرحله در استراتژی خورجینی یا معاملات دو لنگه، امکان معامله در هر دو جهت را در یک جفت ارز فراهم می‌کند. معامله‌گران همزمان دستورات خرید و فروش را به شکل دوجی در یک جفت ارز اجرا می‌کنند. دستور خرید باید با قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار قرار گیرد و دستور فروش نیز باید با قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار انجام شود.

مرحله 4: انتظار برای رویداد مورد نظر و اثرگذار:

بعد از اجرای معاملات دو لنگه، نیاز است که منتظر باشید تا رویداد یا خبر مورد نظر اعلام شود. این رویداد ممکن است باعث حرکت بازار به سمت بالا یا پایین شود و یکی از دستورات خرید یا فروش را فعال نماید. انتظار این رویداد و درک اثرات آن بر روند بازار، اهمیت بالایی در تصمیم‌گیری معاملاتی دارد.

مرحله 5: مدیریت معاملات:

پس از آغاز معامله، ضروری است که معاملات را با دقت مدیریت کنید تا از سود بیشتر و یا زیان کمتر در معاملات بهره‌مند شوید. می‌توانید با تنظیم دستورات توقف ضرر (Stop Loss) و دستورات برداشت سود (Take Profit)، ضررها را محدود کنید و سودها را قفل نمایید.

کاربرد های استراتژی خورجینی

استراتژی خورجینی یکی از روش‌های پرکاربرد در بازارهای مالی است که در زمان ترید، یعنی زمان خرید و فروش دارایی‌های مالی، کاربردهای مختلف و مفیدی دارد. این استراتژی به دلیل انعطاف‌پذیری و قابلیت تطبیق با شرایط بازار، مورد توجه معامله‌گران قرار می‌گیرد. به طور کلی، کاربردهای اصلی استراتژی خورجینی در زمان ترید عبارتند از:

 1. معاملات خبری (News Trading):

در زمان اعلام خبرهای مهم، بازار ممکن است تحت تأثیر نوسانات قرار گیرد و حرکت‌های قیمتی قابل‌توجهی ایجاد شود. استراتژی خورجینی به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که با در نظر گرفتن شرایط خبری، به دو طرف بازار (صعودی و نزولی) سرمایه‌گذاری کنند و از نوسانات ایجاد شده بهره مند شوند.

 2. ترید در بازارهای رنج (Consolidation Markets):

در زمانی که بازار در حال رنج گیری و نداشتن حرکت قابل توجهی است، استراتژی خورجینی به عنوان یک ابزار موثر برای معامله در این شرایط مفید است. معامله‌گران می‌توانند از دستورات Buy Stop و Sell Stop استفاده کنند تا منتظر حرکت قیمت به هر دو سمت بازار باشند و در صورت شکست بازه رنج، به سرعت واکنش نشان دهند.

Straddle Trade

 3. مدیریت ریسک (Risk Management):

استراتژی خورجینی به معامله‌گران اجازه می‌دهد که به‌طور معقول موقعیت‌های معاملاتی خود را مدیریت کنند و حداقل و حداکثر سطح تریلینگ استاپ را تعیین کنند. این امکان به معامله‌گران می‌دهد تا بهبود در مدیریت ریسک موجودیت خود داشته باشند و از طریق تعیین مرزهای واقعیت مالی، به سوددهی بهتری برسند.

حد ضرر در ترید خورجینی

حد ضرر یک مفهوم مهم در معاملات مالی است که معامله‌گران برای محافظت از سرمایه خود از آن استفاده می‌کنند. این مفهوم بیانگر نقطه‌ای است که معامله‌گران تصمیم می‌گیرند که در صورتی که قیمت به آن نقطه برسد، موقعیت خرید یا فروش آن‌ها از نظر تحلیلی ناموفق محسوب شده و احتمالاً به سود نخواهد انجامید.

به عنوان مثال، اگر یک معامله‌گر یک دستور Buy Stop قرار داده باشد که در صورت رسیدن قیمت به یک حد مشخص، یک موقعیت خرید اتفاق بیفتد، در صورتی که قیمت به محل Sell Stop (که به طور عمده در مقابل دستور Buy Stop قرار داده شده است) برسد، این نشانه‌دهنده این است که تحلیل اولیه ممکن است نادرست بوده و معامله‌گر می‌تواند از این نقطه برای قراردادن حد ضرر استفاده کند. این اقدام معمولاً به این معناست که معامله‌گر می‌پذیرد از موقعیت خود با ضرری کمتر خارج شود.

در صورتی که ارتفاع نواحی رنج یا بازه‌های قیمتی بسیار بالا باشد، به‌ویژه در تایم‌فریم‌های بزرگتر، معامله‌گران ممکن است بخشی از این ارتفاع را به‌عنوان حد ضرر در نظر بگیرند. به عنوان مثال، اگر یک بازه قیمتی بسیار وسیع و ناپیوسته در یک بازار وجود داشته باشد، معامله‌گر ممکن است تصمیم بگیرد که حد ضرر خود را به اندازه ۵۰ درصد این بازه قیمتی تعیین کند. این کار به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که حداکثر مقداری که می‌خواهد در یک معامله از دست دهد را مشخص کند و از سرمایه خود محافظت کند.

در نهایت، حد ضرر به عنوان یک ابزار مدیریت ریسک، معامله‌گران را قادر می‌سازد تا با بهبود موقعیت مالی خود و کاهش خطرات ناشی از معاملات، برندهای خود را افزایش دهند و از سرمایه خود به بهترین شکل ممکن مراقبت کنند.

ترید خورجینی

شکست‌های قلابی یا Fake Breakouts

شکست‌های قلابی یا Fake Breakouts به وقوع می‌پیوندند زمانی که قیمت به نقطه‌ای می‌رسد که دستورات شرطی معاملاتی فعال می‌شوند، اما به جای ادامه حرکت در جهت مشخص شده، قیمت دوباره وارد نواحی قبلی بازار (نواحی رنج) می‌شود. به عبارت دیگر، ظاهراً یک شکست شکل گرفته است که در واقع قلابی و نادرست بوده است.

معمولاً این وقایع می‌توانند برای معامله‌گران ایجاد شک و نگرانی کنند، اما مهم است به‌یاد داشت که این موضوع معمولی در بازارهای مالی است. اگرچه Fake Breakouts ممکن است به نظر بیاید که به تصمیمات معامله‌گر اسیب می‌زند، اما از دید دقیق‌تر معامله‌گر می‌تواند با دقت به مدیریت ریسک بپردازد و برندهای مالی خود را بهبود بخشد.

یکی از نکات مهم این است که حتی اگر به داخل ناحیه رنج برگردید و استاپ شما فعال شود، نباید اعتماد به نفس خود را از دست بدهید. همانطور که گفته می‌شود، تجارب مختلف و Fake Breakouts می‌توانند از پروسه‌ی یادگیری شما باشند. به هنگام مواجهه با Fake Breakouts، این امکان وجود دارد که شما به جبران ضررهای پیشین بپردازید و از سوی دیگر، این تجربه می‌تواند شما را برای یک شکست واقعی آماده کند.

اصولاً معامله‌گران با بررسی بازار و استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک، می‌توانند از اثرات شکست‌های Fake Breakouts کمترین ضرر را برای معاملات خود به همراه داشته باشند. به عنوان نتیجه، اگر یک Fake Breakout اتفاق بیفتد، مهمترین نکته این است که معامله‌گر باید از تجربه‌اش یاد بگیرد و به دقت به تحلیل‌های خود ادامه دهد تا در آینده بتواند به شکست‌های واقعی با موفقیت واکنش نشان دهد.

محل قرار گرفتن دستورات شرطی در معاملات

محل قرار گرفتن دستورات شرطی در معاملات می‌تواند یکی از عوامل تعیین‌کننده‌ای برای موفقیت در بازارهای مالی باشد. این موضوع بیانگر نقطه‌ای است که معامله‌گران تصمیم می‌گیرند که دستورات خرید یا فروش خود را بگذارند تا در صورت وقوع شرایط مورد نظر، معامله به طور خودکار انجام شود.

میزان Clearance یا خلاصی، که به طور معمول به عنوان فاصله‌ای که قیمت باید برای فعال شدن دستورات شرطی طی کند، بستگی به تایم فریم معامله و جفت ارز مورد نظر دارد. این مقدار می‌تواند متغیر باشد و برای هر معامله‌گر باید با تجربه و آزمون‌های عملی تعیین گردد.

به‌طور کلی، در تایم فریم ۴ ساعته، برای محل قرارگیری دستورات شرطی، معمولاً یک بازه مشخص بین ۱۵ تا ۲۰ پیپ به‌عنوان Clearance در نظر گرفته می‌شود. این فاصله نشان دهنده حداقل فاصله‌ای است که قیمت باید برای فعال شدن دستورات شرطی طی کند. برای مثال، اگر یک معامله‌گر بر روی یک تایم فریم ۴ ساعته معامله می‌کند، فاصله بین قیمت فعلی و نقطه فعال‌سازی دستورات (Clearance) به عنوان یک معیار برای قراردادن دستور خرید یا فروش در نظر گرفته می‌شود.

به هر حال، محاسبه Clearance یک فرآیند متداول است که براساس سبک و روش معامله‌ی خود هر معامله‌گر تعیین می‌شود. این مقدار می‌تواند بسته به استراتژی‌های معاملاتی، تحلیل فنی، و شرایط بازار تغییر کند. از اهمیت بالایی برخوردار است که معامله‌گران این Clearance را با دقت و تجربه به دست آورند تا دستورات خرید و فروش خود را در نقاط بهینه و مطلوب قرار دهند و از این طریق احتمال موفقیت در معاملات خود را افزایش دهند.

نکات حائز اهمیت استفاده از ترید خورجینی

در استفاده از استراتژی ترید خورجینی، چندین نکته حائز اهمیت وجود دارد که برای معامله‌گران حیاتی است تا بهبود موفقیت خود در بازارهای مالی را تضمین کنند. این عوامل اساسی شامل موارد زیر هستند:

1. زمان‌بندی:

زمانگذاری مناسب و قراردادن دستورات خرید و فروش قبل از وقوع حرکت قیمتی مهم است. عدم رعایت زمان بندی صحیح می‌تواند باعث از دست رفتن فرصت‌های مهم و یا وارد شدن به معاملات نامناسب و زیان‌بار شود.

2. مدیریت ریسک:

مدیریت ریسک یکی از جنبه‌های اساسی استراتژی ترید خورجینی است. با تعیین دقیق دستورات توقف ضرر (Stop Loss) برای محدود کردن خسارت و دستورات برداشت سود (Take Profit) برای قفل کردن سود، معامله‌گران می‌توانند بهبود چشمگیری در مدیریت ریسک خود داشته باشند.

 3. نوسانات بازار:

استراتژی ترید خورجینی در بازارهایی که دارای نوسانات زیادی هستند و احتمال حرکت‌های شدید در قیمت وجود دارد، به خوبی کار می‌کند. در بازارهای با نوسان کمتر، احتمال حرکت قیمت‌ها کمتر است و به همین دلیل، شانس موفقیت با استفاده از استراتژی ترید خورجینی نیز کاهش می‌یابد.

4. تقویم اقتصادی:

تقویم اقتصادی به عنوان یک ابزار مهم برای شناسایی رویدادهای بزرگ و تأثیرگذار بر روند بازار مالی است. پیگیری منظم تقویم اقتصادی به معامله‌گران کمک می‌کند تا به موقع اطلاعات و اخبار مهمی که ممکن است روی بازار تأثیر بگذارد را دریافت و به طور هوشمندانه واکنش نشان دهند.

مزایا و معایب استراتژی ترید خورجینی در فارکس

مزایا و معایب استراتژی ترید دولنگه یا خورجینی در بازار جفت ارزها (فارکس) برای معامله‌گران انواعی از فرصت‌ها و چالش‌ها را به همراه دارد. معامله‌گران با توجه به تجربه و توانایی خود می‌توانند از این استراتژی به نحوی بهره ببرند که مزایا بیشتری برایشان به همراه داشته باشد. این مزایا و معایب عمده به شرح زیر است:

 مزایا:

 1. انعطاف بالا:

یکی از اصلی‌ترین مزایای استراتژی خورجینی، قابلیت ورود به بازار بدون نگرانی از جهت حرکت قیمت است. این استراتژی امکان می‌دهد که حتی در شرایط نامعلوم بازار، از نوسانات قیمتی سود کسب شود.

 2. کاهش ریسک:

ریسک در استراتژی خورجینی نسبت به برخی روش‌های دیگر کمتر است. زیرا معامله‌گر در این روش همزمان دو موقعیت خرید و فروش را باز می‌کند، که می‌تواند به توازن و کاهش ریسک کمک کند.

 معایب:

 1. پیچیدگی:

یکی از اصلی‌ترین معایب استراتژی خورجینی، پیچیدگی آن است. برای معامله‌گران جدید و تازه‌وارد به بازار، فهم و زمان بندی صحیح این استراتژی ممکن است دشوار باشد.

 2. نیاز به سرمایه بالا:

هزینه‌های تراکنش دو برابر در این استراتژی می‌تواند نیاز به سرمایه بیشتری داشته باشد. این موضوع ممکن است برای برخی معامله‌گران مشکل‌ساز شده و به ضرر بیشتری منجر شود.

در کل، استراتژی خورجینی با مزایا و معایب خاص خود یک ابزار معاملاتی می‌باشد که برای معامله‌گران با تجربه و دانش کافی می‌تواند به عنوان یک گزینه کارآمد و کاربردی محسوب شود. اما برای کسانی که تازه وارد بازار هستند، ممکن است نیاز به آموزش بیشتر و تجربه‌ی بیشتری داشته باشد تا به صورت مؤثر از این استراتژی استفاده کنند.

جهت ورود و ثبت نام در صرافی بینگ ایکس کلیک کنید

نظرات (1)

  1. […] در مقاله ترید خورجینی همه چیز را درباره استراتژی خورجینی در فارکس توضیح داده […]

دیدگاه خود را اینجا قرار دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *