در دنیای امروز، حفظ حریم خصوصی به عنوان یکی از موضوعات حیاتی محسوب می‌شود. بسیاری افراد، به دلیل شفافیت بالایی که بیت‌کوین در ثبت تراکنش‌ها دارد، به عنوان روش مناسبی برای انتقال دارایی به آن اعتقادی ندارند. به همین دلیل، پرایوسی‌کوین‌ها (Privacy Coin) در دنیای غیرمتمرکز به وجود آمده‌اند. در این مقاله قصد داریم به بررسی پرایوسی‌کوین‌ها بپردازیم.

پرایوسی کوین‌ها privacy coin

پرایوسی کوین‌ها، در زمینه‌ی رمزارزها یک بُعد جدید و حیاتی را با خود به همراه آورده‌اند؛ آن‌ها یک مقدار بیشتر از ارزهای دیجیتال معمولی به کاربران فرصت می‌دهند تا از حفظ حریم خصوصی و ناشناسی در معاملات خود برخوردار باشند. این ارزها با استفاده از تکنولوژی پیشرفته، یک لایه بسیار بالای حفظ حریم خصوصی کاربران را فراهم کرده‌اند.

درباره پرایوسی کوین‌ها

در آغازین ایام، بیت‌کوین به عنوان یک سیستم پولی جدید و غیرمتمرکز معرفی شد که قرار بود به عنوان یک جایگزین برای ارزهای متداول تحت نظارت دولت‌ها و بانک‌ها عمل کند. با این حال، با پیشرفت زمان، مشخص شد که برخی مسائل مرتبط با حریم خصوصی و امنیت در تراکنش‌های بیت‌کوین وجود دارد.

بیت‌کوین به عنوان یک بلاک‌چین عمومی شناخته شده است که امکان پیگیری تراکنش‌ها و حساب‌های مالی را برای هر کسی که منابع لازم برای تحلیل داده‌های زنجیره بلاک‌ها را داشته باشد، فراهم می‌کند. این ویژگی باعث شده که حریم خصوصی کاربران بیت‌کوین، به ویژه در کشورهایی که استفاده از ارزهای رمزپایه ممنوع یا محدود است، تهدید شود. به عبارت دیگر، این ارز دیجیتال نسبت به ارزهای فیات در حفظ حریم خصوصی کمتری دارد.

در پاسخ به این نیاز، پرایوسی کوین‌ها مانند مونرو (XMR) و (DASH) به وجود آمده‌اند. این ارزها به دلیل قابلیت ارسال و دریافت ناشناس دارایی‌ها، توجه بسیاری را به خود جلب کرده‌اند. امروزه، با افزایش تعداد پروژه‌های متمرکز بر حریم خصوصی در دنیای رمزارزی، ما شاهد عرضه بیشتری از پرایوسی کوین‌ها هستیم. این وضعیت باعث شده که کاربران در جستجوی یافتن ارز دیجیتالی که با نیازها و معیارهایشان سازگار باشد، گیج شوند.

هر چند که پرایوسی کوین‌ ها امکانات محافظتی برای حفظ حریم خصوصی فراهم می‌کنند، اما نباید این نکته را نادیده گرفت که به دلیل این قابلیت ناشناس بودن، این ارزها ممکن است به منظور پول‌شویی و تامین مالی تروریسم مورد سوءاستفاده قرار بگیرند. به همین دلیل، سازمان‌های اعمال کننده قوانین ضد پولشویی (AML) از نزدیک این پروژه‌ها را نظارت می‌کنند.

( در مقاله ضرر ناپایدار به یکی از مهم ترین مسائل در حوزه سرمایه‌گذاری در دنیای مالی غیرمتمرکز پرداخته ایم )

هدف و اهمیت پرایوسی کوین

پرایوسی کوین، ابزارهایی هستند که به‌طور اصلی به منظور حفظ حریم خصوصی و امنیت کاربران در فعالیت‌های مالی و پرداخت‌های آنلاین طراحی شده‌اند. این ارزها، به مخفی‌کاری و ناشناسی در تراکنش‌ها توجه ویژه‌ای دارند که این امر باعث می‌شود اطلاعات مربوط به فرستنده، گیرنده، و مقدار مالی تراکنش‌ها پنهان شود.

با وجود اینکه بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال نیز از برخی ویژگی‌هایی برای حفظ حریم خصوصی استفاده می‌کنند، اما ارزهای حریم خصوصی، با ارائه راه‌حل‌های پیشرفته‌تر و بدون نیاز به اطمینان از اعتماد متقابل، توانایی انجام تراکنش‌ها را در محیطی امن و بدون افشای اطلاعات شخصی فراهم می‌کنند.

بیت‌کوین در حقیقت، تراکنش‌هایی را که از طریق آدرس کیف پول انجام می‌شود، ناشناس نگه می‌دارد. اما با وجود این امکان، بلاک‌چین بیت‌کوین به‌طور کلی شفافیت دارد؛ به این معنا که هر فردی می‌تواند تمام جریانات مالی یک آدرس را مشاهده کند، و این موضوع قابل دسترس بوده و هیچ‌کس نمی‌تواند این ردیابی‌ها را مانع شود.

اما گاهی اوقات نیاز است که یک کاربر تراکنشی انجام دهد ولی نخواهد که این تراکنش به آدرس کیف پول او نسبت داده شود. برای این مواقع، ارزهای حریم خصوصی به ویژگی‌های خاصی برای محافظت از حریم خصوصی کاربران در انجام تراکنش‌ها مجهز هستند. این ارزها امکان انجام تراکنش‌هایی را فراهم می‌کنند که هویت فرستنده و گیرنده و همچنین مقدار تراکنش از دید دیگران پنهان باقی‌مانده و قابل‌ردیابی نباشد.

به طور خلاصه، هدف اصلی پرایوسی کوین، ایجاد یک زیرساخت امن و بدون نیاز به اعتماد برای انجام تراکنش‌هاست، به طوری که اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها شامل مبلغ پرداختی و اطلاعات فرستنده و گیرنده مخفی باقی‌مانده و به راحتی قابل دسترسی نباشند.

روش‌های عملکرد پرایوسی کوین‌ها

پرایوسی کوین‌ها از تکنولوژی‌ها و روش‌های پیشرفته‌ای استفاده می‌کنند تا هویت و تراکنش‌های کاربران را گمنام کنند و از قابلیت ردیابی خارج شوند. این ارزها به وسیله‌ی چندین استراتژی و تکنیک مختلف این امکان را فراهم می‌کنند.

– آدرس‌های شناساگریز (Stealth Addresses):

آدرس‌های مخفی یا شناساگریز به عنوان یکی از مهم‌ترین و ابتدایی‌ترین روش‌های حفظ حریم خصوصی در جهان پرایوسی کوین‌ها شناخته می‌شوند. در ارزهای دیجیتال معمولی مانند بیت‌کوین و اتریوم، هر کاربر یک جفت از کلید عمومی و خصوصی دارد. کلید عمومی معمولاً برای ارسال و دریافت ارزها استفاده می‌شود و هویت و تراکنش‌های مرتبط با یک فرد را نشان می‌دهد. اما در ارزهای دیجیتال مانند مونرو، که از روش آدرس‌های مخفی بهره می‌برند، هر فرد دارای دو جفت از کلیدهای عمومی و خصوصی است.

در روش آدرس‌های مخفی، هر تراکنش از یک کلید عمومی یک بار مصرف و منحصر به فرد استفاده می‌کند. این کلیدهای عمومی یک بار مصرف می‌توانند هویت فرستنده و گیرنده را مخفی نگه دارند. به عبارت دیگر، فرستنده یک کلید عمومی جدید به همراه یک شناسه دریافت می‌کند که تنها او و گیرنده این اطلاعات را دارند. از این دو اطلاعات، یک کلید عمومی یک بار مصرف به دست می‌آید.

پس از ارسال مبلغ، فرد گیرنده با استفاده از کلید خصوصی خود، به مبلغ دسترسی می‌یابد.

کلید خصوصی گیرنده وظیفه شناسایی و دریافت ارز دیجیتال را برعهده دارد. در این روش، فرد گیرنده با استفاده از کلید خصوصی خود، یک کلید عمومی یک بار مصرف را تولید می‌کند تا به ارزهای خود دسترسی پیدا کند، که این کلید عمومی تحویل داده شده توسط فرستنده است. این روش موجب می‌شود که تراکنش‌ها و ارتباطات بین آن‌ها به راحتی ردیابی نشود و حریم خصوصی فرستنده و گیرنده محفوظ باقی‌ماند.

– اثبات دانش صفر (Zk-SNARK):

ZK-SNARKs یکی از تکنولوژی‌های کلیدی در حوزه ارزهای دیجیتال با تمرکز بر روی حفظ حریم خصوصی است. این تکنولوژی، با استفاده از اثبات دانش صفر، امکان انجام تراکنش‌هایی را فراهم می‌کند که در هنگام انجام، هیچ اطلاعاتی در مورد مبادله ارز، ارسال کننده یا گیرنده برای کسی قابل مشاهده نیست.

اصطلاح ZK-SNARKs به صورت مخفف برای “اثبات دانش صفر با ادعای کوتاه غیر تعاملی” است. این تکنولوژی مبتنی بر ایده این است که می‌توان به دیگران اثبات داد که یک ادعایی صحیح است، بدون اینکه نیاز به ارائه اطلاعات دقیق و محرمانه مرتبط با این ادعا باشد.

مانند تعهدات پدرسون که در شبکه مونرو استفاده می‌شود، ZK-SNARKs نیز در پرایوسی کوین‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا تراکنش‌هایشان را به صورت مخفیانه انجام دهند و اطلاعات مربوط به مبادلات ارزی و هویت شخصی را محافظت می‌کنند. به کمک این تکنولوژی‌ها، امکان اثبات صحت یک تراکنش بدون لزوم ارائه اطلاعات حساب بانکی یا هویت واقعی فراهم می‌شود.

– ترکیب کوین ( Coin Mixing):

ترکیب کوین یکی از روش‌های مؤثر و کاربردی برای حفظ حریم خصوصی کاربران در دنیای ارزهای دیجیتال است. این روش به منظور پنهان نگه داشتن رد‌پای تراکنش‌های مالی افراد ارائه شده است. مفهوم اصلی در ترکیب کوین، ایجاد پیچیدگی و اشتباه در ردیابی مسیر تراکنش‌هاست.

وقتی یک فرد از این روش استفاده می‌کند و می‌خواهد یک تراکنش ارز دیجیتالی را ارسال کند، شبکه یک “مستر نود” را برای انجام این تراکنش انتخاب می‌کند. این مستر نود نباید تا تازگی تراکنش‌های ترکیب کوین دیگری انجام داده باشد.

این مستر نود منتخب، با داشتن مقداری که باید انتقال دهد، به سایر مستر نودها اطلاع می‌دهد تا آنها بتوانند مقدار تراکنش را به چند بخش کوچک‌تر تقسیم کرده و هر بخش را به صورت مجزا انتقال دهند.

هر یک از این مستر نودها مسئولیت انتقال مقداری از ارز دیجیتال را بر عهده دارند. هر کدام از این مستر نودها، از یک آدرس تصادفی به عنوان مبدأ استفاده کرده و ارز دیجیتال را به گیرنده ارسال می‌کنند. این روش باعث می‌شود که ردیابی تراکنش‌ها به سختی امکان‌پذیر باشد و هویت افراد ناشناس بماند.

اگرچه ترکیب کوین یک روش موثر برای حفظ حریم خصوصی است، اما در حال حاضر برخی از ارزهای دیجیتال و کیف پول‌های متداول از این روش استفاده نمی‌کنند به دلیل پیچیدگی‌ها یا محدودیت‌های مختلفی که ممکن است به وجود بیایند.

– روش ضد گلوله(Bullet Proof):

بولت پروف یکی از ابزارهای امنیتی است که توسط شبکه مونرو برای حفظ حریم خصوصی و ایجاد امنیت بیشتر در تراکنش‌های ارز دیجیتال استفاده می‌شود. این روش با استفاده از اثبات دانش صفر، یکی از تکنولوژی‌های پیشرفته رمزنگاری، هویت فردی که درگیر تراکنش است را پنهان می‌کند.

قبل از معرفی بولت پروف، مونرو از یک روش دیگر برای حفظ حریم خصوصی به نام “مکانیزم حلقه” استفاده می‌کرد. اما این مکانیزم فضای بیشتری را مصرف می‌کرد و این امر باعث کاهش سرعت شبکه می‌شد. با ارائه بولت پروف، بهبود در امنیت و سرعت شبکه مونرو به دست آمد.

بولت پروف، با استفاده از مکانیزم‌های رمزنگاری پیشرفته، اطلاعات کاربران را محافظت می‌کند. یکی از مزایای این روش، عدم وجود یک رمز عبور مشخص برای شناسایی تراکنش‌هاست که این موضوع باعث ایجاد سطحی بیشتر از حریم خصوصی در تراکنش‌های ارز دیجیتال می‌شود.

علاوه بر حفظ حریم خصوصی، بولت پروف نیز بهبودی در سرعت شبکه مونرو ایجاد می‌کند. این بهبود در سرعت شبکه به کاربران این امکان را می‌دهد تا تراکنش‌هایشان را به سرعت و با اطمینان بیشتری انجام دهند. به طور کلی، بولت پروف به دلیل ترکیب امنیت و سرعت، به عنوان یکی از مکانیزم‌های مؤثر در حفظ حریم خصوصی و بهبود کارایی شبکه مونرو شناخته شده است.

-امضاهای حلقه‌ای (Ring Signatures):

در ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، هنگامی که یک تراکنش انجام می‌شود، کاربر با استفاده از کلید خصوصی خود تراکنش را امضا می‌کند. این امضا باعث می‌شود تا با کلید عمومی متناظر، دیگران بتوانند تراکنش را تأیید کنند و مبلغ مورد ارسال و دریافت واضح شود. اما در Privacy Coin ها برای حفظ حریم خصوصی کاربران و جلوگیری از شناسایی فرد گیرنده و فرستنده، از امضاهای حلقه‌ای استفاده می‌شود.

زمانی که یک تراکنش در Privacy Coin صورت می‌گیرد، شبکه به صورت خودکار گروهی از امضاکنندگان را انتخاب می‌کند. این گروه از امضاکنندگان یک سری امضاهای حلقه‌ای را ایجاد می‌کنند که شامل تعدادی تراکنش مختلف است، اما فقط یکی از آنها واقعی و معتبر است. یعنی فقط یکی از این تراکنش‌ها واقعی است که ورودی‌های مختلفی دارد و به عنوان ورودی واقعی به شمار می‌آید. به دلیل استفاده از امضاهای حلقه‌ای، نمی‌توان شناسایی کرد که کدام ورودی واقعی است و تراکنش اصلی کدام است، که این امر حفظ حریم خصوصی کاربران را تضمین می‌کند.

ارز دیجیتال مونرو هم از این تکنیک استفاده می‌کند و از امضاهای حلقه‌ای برای مبارزه با شناسایی فرستنده و گیرنده تراکنش‌ها استفاده می‌نماید. به کمک این روش، Privacy Coin ها توانسته‌اند سطح بالایی از حفظ حریم خصوصی را در تراکنش‌های خود فراهم کنند و از قابلیت ردیابی تراکنش‌ها توسط شخص ثالث جلوگیری کنند.

-تراکنش‌های محرمانه حلقه‌ای (Ring Confidential Transactions:

تراکنش‌های محرمانه حلقه‌ای، یک نوع دیگر از روش‌های پرایوسی کوین‌ها هستند که برای حفظ حریم خصوصی کاربران طراحی شده‌اند. این روش شباهت زیادی به امضاهای حلقه‌ای دارد و اقدام به پنهان نگه داشتن مبالغ تراکنش‌ها می‌کند.

ارز دیجیتال مونرو از این روش برای حفظ حریم خصوصی تراکنش‌هایش استفاده می‌کند. این روش امکان مخفی نگه داشتن مقدار ارزهای دیجیتال منتقل شده را فراهم می‌کند. در روش‌های قبلی، اطلاعات کاربران مخفی می‌شد اما مقدار ارز منتقل شده قابل مشاهده بود. اما با تراکنش‌های محرمانه حلقه‌ای، افراد نمی‌توانند مبلغ دقیق تراکنش را مشاهده کنند.

این روش از کلید خصوصی نمایشی و کلید عمومی فرستنده استفاده می‌کند تا کاربر فرستنده بتواند مقدار تراکنش را به صورت رمزنگاری شده با گیرنده به اشتراک بگذارد. در بلاکچین، هر تراکنش باید یکتا باشد و از این روش برای جلوگیری از انجام دو باره تراکنش‌ها استفاده می‌شود. به دلیل حفظ حریم خصوصی کاربران در این روش، از Pedersen Commitments یا تعهدات پدرسن برای مخفی نگه داشتن مقدار ارز منتقل شده استفاده می‌شود. این روش از اثبات دانش صفر الهام گرفته است.

به طور کلی، تراکنش‌های محرمانه حلقه‌ای تلاش می‌کنند اطلاعات مربوط به مقدار ارزهای دیجیتال منتقل شده را مخفی نگه دارند تا از دید دیگران پنهان بماند، این امر به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌های خود را با حفظ حریم خصوصی و رمزنگاری قوی انجام دهند.

این روش‌ها با هم ترکیب شده و استفاده موازی از آن‌ها در پرایوسی کوین‌ها، به کاربران امکان می‌دهد تا بهترین سطح حفاظت از حریم خصوصی و ناشناسی خود را در تراکنش‌های دیجیتال داشته باشند.

معرفی بهترین ارزهای پرایوسی کوین

• مونرو (Monero):

“مونرو (Monero)” در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان یک فورک با هدف ارتقاء حریم خصوصی و مخفی‌نگه داشتن جزئیات تراکنش‌ها از بیت‌کوین ظاهر شد. این ارز دیجیتال از امضاهای حلقوی و آدرس‌های پنهان استفاده می‌کند تا اطلاعات تراکنش‌ها از دید دیگران پنهان بمانند. مونرو به عنوان یکی از پرارزش‌ترین پرایوسی کوین‌ها شناخته می‌شود و در بازار ارزهای دیجیتال جایگاه ویژه‌ای دارد.

• ورج (Verge):

“ورج (Verge)”، پیشتر با نام دوج‌کوین دارک شناخته می‌شد و یک ارز دیجیتال است که در سال ۲۰۱۴ تأسیس شد. این ارز برای افزایش حریم خصوصی و کاهش آسیب‌پذیری در تراکنش‌های مالی توسعه یافته است. با استفاده از آدرس‌های مخفی، امضاهای حلقه‌ای و ترکیب کوین، ورج سعی در حفظ حریم خصوصی کاربران دارد. این ارز امکاناتی را برای محافظت از هویت و اطلاعات شخصی در زمان تراکنش‌ها فراهم می‌کند و در توسعه تکنولوژی‌های حفظ حریم خصوصی در ارزهای دیجیتال تلاش می‌کند. ورج به دلیل تمرکز بر حریم خصوصی و ابزارهای مرتبط، در جدول ارزهای پرایوسی کوین‌ها جایگاه مناسبی دارد.

• زی کش (Zcash)

“زی کش (Zcash)”، یک ارز دیجیتال پرایوسی-محور است که در سال ۲۰۱۶ توسط تیمی از مهندسین امنیت از دانشگاه Johns Hopkins و MIT آغاز شد. از فناوری zk-SNARKs برای رمزنگاری اطلاعات و حفظ حریم خصوصی کاربران در تراکنش‌ها استفاده می‌کند. زی کش به عنوان یک پلتفرم قابل توسعه و مناسب برای برنامه‌های غیرمتمرکز شناخته می‌شود، اما کاربردهای اصلی آن در امور مالی و پرداخت قرار دارد. هدف اصلی زی کش ایجاد بستری امن و محرمانه برای انجام تراکنش‌های مالی با رعایت حریم خصوصی کامل است.

• دش (Dash)

“دش (Dash)”، به‌عنوان سومین پرایوسی‌کوین بر اساس ارزش بازار در صنعت ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. این ارز دیجیتال در سال ۲۰۱۴ توسط ایوان دافیلد و کایل هاگان راه‌اندازی شد و اولا با نام ایکس کوین شناخته می‌شد که بعدها به نام Dash تغییر نام یافت. Dash از تکنولوژی جوین کوین برای حفظ حریم خصوصی استفاده می‌کند. تراکنش‌های Dash با استفاده از جوین کوین، تراکنش‌های مختلف را ترکیب کرده و مبالغ متناسب را به آدرس‌های گیرنده ارسال می‌کند، این فرآیند باعث دشواری ردیابی و پیگیری تراکنش‌ها برای دیگران می‌شود و حفظ حریم خصوصی فرستنده و گیرنده تراکنش‌ها را تضمین می‌کند.

• هورایزن (Horizen)

“هورایزن (Horizen)”، یک شبکه دیجیتال و ارز بلاکچین متمرکز است که به عنوان یک پروژه معتبر و محبوب در زمینه حریم خصوصی کاربران شناخته می‌شود. این پروژه در سال ۲۰۱۷ با نام ZenCash توسط دو بنیان‌گذار به نام‌های راب ویلیون و رالف ورسلیوس شروع شد و سپس به نام هورایزن تغییر یافت. از فناوری zk-SNARK برای حفظ حریم خصوصی و پنهان کردن جزئیات تراکنش‌ها در این شبکه استفاده می‌کند. استفاده از zk-SNARK این امکان را فراهم می‌کند که هورایزن تراکنش‌های خود را محرمانه نگه دارد و جزئیات مقدار ارسالی و اطلاعات فرستنده و گیرنده را مخفی کند.

• کومودو (Komodo)

“کومودو (Komodo)”، یک پروژه بلاکچین فورک از زی کش است که در سال ۲۰۱۶ توسط گروهی از توسعه‌دهندگان ناشناس راه‌اندازی شد. این پروژه در زمینه‌های پرایوسی و امنیت ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند و با نام KMD شناخته می‌شود. کومودو بر توسعه ابزارها و سرویس‌هایی که حریم خصوصی کاربران را تقویت کرده و امنیت را ارتقا دهند، تمرکز دارد و به عنوان یکی از پروژه‌های جذاب و پرتوان در دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود.

جهت ورود و ثبت نام در صرافی بینگ ایکس کلیک کنید